एकदा अमेरीकन रेड इंडियन जमातीच्या लोकांनी त्यांच्या समाजाच्या पुढाऱ्याला विचारले, "तुम्ही शिकलेले आहात. तुम्हाला काय वाटते. ह्यावेळेस हिवाळा किती थंड असेल?"
आता तो पुढारी शिकलेला असला तरी ज्योतिषी किंवा निसर्गवेत्ता नव्हता. त्यामुळे हिवाळा थंड असेल की गरम हे तो असाच कसा सांगू शकेल? म्हणून मग त्याने त्या लोकांना नंतर धापवळ होऊ नये म्हणून, "हो! ह्यावेळेस हिवाळा थंड आहे. तुम्ही लाकडं आणि सरपण जमवायला लागा", असे सांगितले. त्याने सांगितल्याप्रमाणे ती रेड इंडियन लोकं लाकडं जमवायला लागली.
इथे ‘आपण हिवाळा थंड आहे’, असं सांगून काही चूक तर केली नाही ना.... ह्या विचारात त्या पुढाऱ्याने अमेरीकन हवामानखात्याला फोन करून विचारले, "ह्यावेळेस नक्की हिवाळा थंड आहे का?"
हवामान खातं म्हणालं, "कोण बोलतंय? आणि तुम्ही असं का विचारताय?", तो म्हणाला, "मला असंच विचारायचं होतं. कारण मला वाटतं की ह्यावेळेस हिवाळ थंड असेल.", आणि असं म्हणून त्याने फोन ठेवला.
इकडे हवामान खात्याचा अंदाज ‘हिवाळ कमी थंड असेल’ असा होता. पण त्यांच्या मनात शंकेची पाल चुकचुकलीच.
म्हणून मग त्यांनी त्यांच्या हवामान आणि निसर्गविशेषज्ञाला बोलावले आणि त्याला विचारले.
त्याने म्हटले, "मला वाटतं ह्यावेळेस हिवाळा भरपूर थंड आहे."
असं म्हणताच हवामान खातं चकित झालं, "तुम्हाला असं का वाटतं? आमचा अंदाज तर ह्याऊलट आहे."
तेव्हा तो म्हणाला, "निसर्गाची चाहूलच सांगितेय.... तुम्हाला जाणवलं नसेल पण मी बघतोय. मागल्या काही दिवसांपासून रेड इंडियन्स वेड्यासारखी लाकडं जमवतायत..."
म्हणून हवामान खात्याने "ह्यावेळेस हिवाळा भरपूर थंड!" अंदाज टिव्हीवर दाखवला. तेव्हापासून अमेरीकेत उबदार कपडे, विंटर फॅशन, हिवाळ्यात इतर गरम देशांत आयोजित सहलींचे तिकीट्स, स्कीबोर्ड्स, हीटर्स आणि दारू विकत घेण्यास लोकांचा कल वाढला.
रेड इंडियन्स मात्र लाकडं जमवून स्वस्थ बसली होती....
तात्पर्य: जगभरात स्टॉकमार्केट्स अशीच चालतात!
*******************************************
ब्रिटनमधली स्कॉटीश लोकं धंद्यात तरबेज. तिकडचाच हा एक जोक.
ब्रिटनमध्ये रोडण्ट्स जातीचे (म्हणजे ससे, घुशी, खार किंवा तत्सम ) प्राणी हे सगळ्यात मोठी डोकेदुखी आहेत. एखाद्या मळ्यात, बागेत किंवा जंगलात त्यांचा सुळसुळाट झाला की त्यावर नियंत्रण करणे अगदी मुश्किल. महिनोन्महिने पेस्ट कंट्रोल केल्यावर मगच ती संख्या आटोक्यात आणली जाते. म्हणूनच ब्रिटन मधले शेतकरी खास ह्या प्राण्यांना मारण्यासाठी छोट्या बंदुका स्वतःकडे ठेवतात.
एक स्कॉटीश माणूस स्कॉटलण्डमधल्या अशाच एका रोडण्ट्सनी हैराण केलेल्या खेड्यात गेला. तिकडच्या शेतकऱ्यांची अवस्था पाहून त्याने एक सूचना जाहिर केली, "मी ह्या गावातले रोडण्ट्स विकत घ्यायला तयार आहे. १० रोडण्ट्सचे पाच पाऊण्ड."
म्हणजे प्रत्येक रोडण्टच्या मागे पन्नास पेन्स. आता ही बातमी म्हणजे आयताच नफा होता. गावकरी अशी संधी का सोडतील? त्यांनी रोडण्टस पकडण्यास सुरूवात केली आणि पकडलेले सारे रोडण्ट्स ह्या माणसाला आणून विकले. काही दिवस सातत्याने होणाऱ्या नव्या रोडण्ट्सचा भरणा त्या माणसाने आणलेल्या एका महाकाय पिंजऱ्यात होत गेला. काही दिवसातच १० रोडन्ट्स पकडणे गावकऱ्यांना मुश्किल होऊ लागले. कारण सगळ्यांनीच रोडन्ट्स पकडायला सुरूवात केल्याने रोडण्ट्सची संख्या रोडावली. इकडे पिंजऱ्यात १००० रोडण्ट्स जमले.
आजकल कमी माणसं रोडन्ट्स आणत असल्याचे पाहून त्या माणसाने दुसरी योजना जाहिर केली, "प्रत्येक पाच रोडण्ट्सचे पाच पाऊण्ड"
म्हणजे एका रोडण्टमागे १ पाऊण्ड. सही आहे!
गावकऱ्यांनी नव्या ऊमेदीने रोडण्टस पकडणे सुरू केले. ह्यावेळेस कसेतरी करून पाच पाच च्या ग्रुपने पकडलेले रोडण्ट्स गावकऱ्यांनी ह्या माणसाला प्रत्येकी ५ पाऊण्ड्सना येऊन विकले.
तिही संख्या काही दिवसात मंदावली. पिंजऱ्यात ५०० अधिक रोडण्टचा भरणा झाला.
मग त्या माणसाने तिसरी योजना जाहिर केली, "प्रत्येक रोडण्टचे ५ पाऊण्ड!"
"काय? हा माणूस वेडाबिडा तर नाही ना?", गावकऱ्यांनी विचार केला, पण खरंच तो प्रत्येक रोडण्टमागे पाच पाऊण्ड त्या गावकऱ्यांना देत होता. ह्याखेपेस गावकऱ्यांनी दुसऱ्या गावातून रोडण्ट्स पकडणे सुरू केले. पण हळूहळू तेही संपायच्या मार्गावर आले. पिंजऱ्यात कसेबसे १०० रोडण्ट्स नव्याने आले.
आता तो पुढारी शिकलेला असला तरी ज्योतिषी किंवा निसर्गवेत्ता नव्हता. त्यामुळे हिवाळा थंड असेल की गरम हे तो असाच कसा सांगू शकेल? म्हणून मग त्याने त्या लोकांना नंतर धापवळ होऊ नये म्हणून, "हो! ह्यावेळेस हिवाळा थंड आहे. तुम्ही लाकडं आणि सरपण जमवायला लागा", असे सांगितले. त्याने सांगितल्याप्रमाणे ती रेड इंडियन लोकं लाकडं जमवायला लागली.
इथे ‘आपण हिवाळा थंड आहे’, असं सांगून काही चूक तर केली नाही ना.... ह्या विचारात त्या पुढाऱ्याने अमेरीकन हवामानखात्याला फोन करून विचारले, "ह्यावेळेस नक्की हिवाळा थंड आहे का?"
हवामान खातं म्हणालं, "कोण बोलतंय? आणि तुम्ही असं का विचारताय?", तो म्हणाला, "मला असंच विचारायचं होतं. कारण मला वाटतं की ह्यावेळेस हिवाळ थंड असेल.", आणि असं म्हणून त्याने फोन ठेवला.
इकडे हवामान खात्याचा अंदाज ‘हिवाळ कमी थंड असेल’ असा होता. पण त्यांच्या मनात शंकेची पाल चुकचुकलीच.
म्हणून मग त्यांनी त्यांच्या हवामान आणि निसर्गविशेषज्ञाला बोलावले आणि त्याला विचारले.
त्याने म्हटले, "मला वाटतं ह्यावेळेस हिवाळा भरपूर थंड आहे."
असं म्हणताच हवामान खातं चकित झालं, "तुम्हाला असं का वाटतं? आमचा अंदाज तर ह्याऊलट आहे."
तेव्हा तो म्हणाला, "निसर्गाची चाहूलच सांगितेय.... तुम्हाला जाणवलं नसेल पण मी बघतोय. मागल्या काही दिवसांपासून रेड इंडियन्स वेड्यासारखी लाकडं जमवतायत..."
म्हणून हवामान खात्याने "ह्यावेळेस हिवाळा भरपूर थंड!" अंदाज टिव्हीवर दाखवला. तेव्हापासून अमेरीकेत उबदार कपडे, विंटर फॅशन, हिवाळ्यात इतर गरम देशांत आयोजित सहलींचे तिकीट्स, स्कीबोर्ड्स, हीटर्स आणि दारू विकत घेण्यास लोकांचा कल वाढला.
रेड इंडियन्स मात्र लाकडं जमवून स्वस्थ बसली होती....
तात्पर्य: जगभरात स्टॉकमार्केट्स अशीच चालतात!
*******************************************
ब्रिटनमधली स्कॉटीश लोकं धंद्यात तरबेज. तिकडचाच हा एक जोक.
ब्रिटनमध्ये रोडण्ट्स जातीचे (म्हणजे ससे, घुशी, खार किंवा तत्सम ) प्राणी हे सगळ्यात मोठी डोकेदुखी आहेत. एखाद्या मळ्यात, बागेत किंवा जंगलात त्यांचा सुळसुळाट झाला की त्यावर नियंत्रण करणे अगदी मुश्किल. महिनोन्महिने पेस्ट कंट्रोल केल्यावर मगच ती संख्या आटोक्यात आणली जाते. म्हणूनच ब्रिटन मधले शेतकरी खास ह्या प्राण्यांना मारण्यासाठी छोट्या बंदुका स्वतःकडे ठेवतात.
एक स्कॉटीश माणूस स्कॉटलण्डमधल्या अशाच एका रोडण्ट्सनी हैराण केलेल्या खेड्यात गेला. तिकडच्या शेतकऱ्यांची अवस्था पाहून त्याने एक सूचना जाहिर केली, "मी ह्या गावातले रोडण्ट्स विकत घ्यायला तयार आहे. १० रोडण्ट्सचे पाच पाऊण्ड."
म्हणजे प्रत्येक रोडण्टच्या मागे पन्नास पेन्स. आता ही बातमी म्हणजे आयताच नफा होता. गावकरी अशी संधी का सोडतील? त्यांनी रोडण्टस पकडण्यास सुरूवात केली आणि पकडलेले सारे रोडण्ट्स ह्या माणसाला आणून विकले. काही दिवस सातत्याने होणाऱ्या नव्या रोडण्ट्सचा भरणा त्या माणसाने आणलेल्या एका महाकाय पिंजऱ्यात होत गेला. काही दिवसातच १० रोडन्ट्स पकडणे गावकऱ्यांना मुश्किल होऊ लागले. कारण सगळ्यांनीच रोडन्ट्स पकडायला सुरूवात केल्याने रोडण्ट्सची संख्या रोडावली. इकडे पिंजऱ्यात १००० रोडण्ट्स जमले.
आजकल कमी माणसं रोडन्ट्स आणत असल्याचे पाहून त्या माणसाने दुसरी योजना जाहिर केली, "प्रत्येक पाच रोडण्ट्सचे पाच पाऊण्ड"
म्हणजे एका रोडण्टमागे १ पाऊण्ड. सही आहे!
गावकऱ्यांनी नव्या ऊमेदीने रोडण्टस पकडणे सुरू केले. ह्यावेळेस कसेतरी करून पाच पाच च्या ग्रुपने पकडलेले रोडण्ट्स गावकऱ्यांनी ह्या माणसाला प्रत्येकी ५ पाऊण्ड्सना येऊन विकले.
तिही संख्या काही दिवसात मंदावली. पिंजऱ्यात ५०० अधिक रोडण्टचा भरणा झाला.
मग त्या माणसाने तिसरी योजना जाहिर केली, "प्रत्येक रोडण्टचे ५ पाऊण्ड!"
"काय? हा माणूस वेडाबिडा तर नाही ना?", गावकऱ्यांनी विचार केला, पण खरंच तो प्रत्येक रोडण्टमागे पाच पाऊण्ड त्या गावकऱ्यांना देत होता. ह्याखेपेस गावकऱ्यांनी दुसऱ्या गावातून रोडण्ट्स पकडणे सुरू केले. पण हळूहळू तेही संपायच्या मार्गावर आले. पिंजऱ्यात कसेबसे १०० रोडण्ट्स नव्याने आले.
एकीकडे हे एवढे १६०० रोडन्ट्स पिंजऱ्यात बंदिस्त अन दुसरीकडे लोकांना द्यायचे पैसे. हे जमत नसल्याने त्या माणसाने एक मदतनीस नेमला आणि दोघांनी मिळून "प्रत्येक रोडण्टचे दहा पाउण्ड्स" अशी नवी योजना जाहिर केली. पण आता आली पंचाईत. लोकांना कुठेच रोडण्ट्स सापडत नवह्ते. सगळे ह्या माणसाने स्वतःकडे जमवून ठेवलेले.
ही योजना जाहिर करून काही दिवसातच, काही कारणास्तव तो माणूस शहरात निघून गेला.
इकडे त्याच्या मदतनिसाने लोकांना विश्वासात घेऊन सांगितले, "हे बघा नाहीतरी तुम्हाला रोडण्ट्स कुठे मिळणार नाहिच. ह्या पिंजऱ्यात एकूण १६०० रोडण्टस आहेत. मी ह्यातले १००० रोडण्ट्स तुम्हाला प्रत्येकी तीन पाऊण्ड्सनी विकतो. तुम्ही तो माणूस आल्यावर त्याला ते १० पाऊण्ड्सने विका म्हणजे तुमचाच ७ पाउण्ड्सचा फायदा होईल आणि माझ्या मालकाने ‘एवढे रोडण्ट्स गेले कुठे?’ असे विचारलेच तर मी त्याला ‘कसल्यातरी रोगाची साथ लागून मेले’ म्हणून सांगेन."
गावकरी खूश झाले. ही कल्पना भन्नाट होती. सगळ्यांनीच त्या मदतनिसाकडे रोडण्ट्स विकत घ्यायला सुरूवात केली. नंतर मागणी एवढी वाढली की त्या मदतनिसाने सगळेच १६०० रोडण्ट्स प्रत्येकी तीन पाऊण्डने विकले.
त्यांनतर एकदा तो मदतनिस गायब झाला आणि तो माणूसही शहरातून परतला नाही.
कशाला दिसेल? १५०० पाऊण्ड्स टाकून ४८०० पाऊण्ड्सचा कमवणाऱ्या त्यादोघांनी स्वतःचे १७०० पाऊण्ड्स वाटून गेऊन आपापल्या वेगळ्या वाटा केव्हाच पकडल्या होत्या.....
खेड्यातल्या लोकांच्या नशिबी मात्र आधीपेक्षाही जास्त रोडण्ट्स आले होते!
तात्पर्य: स्टॉकमार्केटमध्ये आपले स्वागत आहे!
ही योजना जाहिर करून काही दिवसातच, काही कारणास्तव तो माणूस शहरात निघून गेला.
इकडे त्याच्या मदतनिसाने लोकांना विश्वासात घेऊन सांगितले, "हे बघा नाहीतरी तुम्हाला रोडण्ट्स कुठे मिळणार नाहिच. ह्या पिंजऱ्यात एकूण १६०० रोडण्टस आहेत. मी ह्यातले १००० रोडण्ट्स तुम्हाला प्रत्येकी तीन पाऊण्ड्सनी विकतो. तुम्ही तो माणूस आल्यावर त्याला ते १० पाऊण्ड्सने विका म्हणजे तुमचाच ७ पाउण्ड्सचा फायदा होईल आणि माझ्या मालकाने ‘एवढे रोडण्ट्स गेले कुठे?’ असे विचारलेच तर मी त्याला ‘कसल्यातरी रोगाची साथ लागून मेले’ म्हणून सांगेन."
गावकरी खूश झाले. ही कल्पना भन्नाट होती. सगळ्यांनीच त्या मदतनिसाकडे रोडण्ट्स विकत घ्यायला सुरूवात केली. नंतर मागणी एवढी वाढली की त्या मदतनिसाने सगळेच १६०० रोडण्ट्स प्रत्येकी तीन पाऊण्डने विकले.
त्यांनतर एकदा तो मदतनिस गायब झाला आणि तो माणूसही शहरातून परतला नाही.
कशाला दिसेल? १५०० पाऊण्ड्स टाकून ४८०० पाऊण्ड्सचा कमवणाऱ्या त्यादोघांनी स्वतःचे १७०० पाऊण्ड्स वाटून गेऊन आपापल्या वेगळ्या वाटा केव्हाच पकडल्या होत्या.....
खेड्यातल्या लोकांच्या नशिबी मात्र आधीपेक्षाही जास्त रोडण्ट्स आले होते!
तात्पर्य: स्टॉकमार्केटमध्ये आपले स्वागत आहे!
No comments:
Post a Comment